3D Yazıcılar

3D yazıcı, 3 boyutlu tasarım araçlarında hazırlanan veriyi nesnelere dönüştüren bir makinedir. 3d yazıcı teknolojisi, geleneksel imalat yöntemleri ile yapılması zor olan ya da mümkün olmayan geometrileri kolaylıkla üretebilmektedir.

            Ülkemizde de son yıllarda yaygınlaşmaya başlayan 3d yazıcı teknolojisi aslında yeni bir teknoloji değildir.  3 boyutlu yazıcı teknolojisinin tarihi 1970'li yıllara kadar gitmektedir.. 1971 yılında, Pierre Ciraud ışınlar yardımıyla metal tozlarının birleştirilmesiyle gerçekleştirilen bir üretim yöntemine ilişkin bir patent başvurusu yaptı. Aynı yıl, Wyn Kelly Swainson SLA teknolojisine benzeyen bir yöntem için patent başvurunda bulundu. 1979 yılında ise Ross Housholder SLS teknolojisini benzeyen,üç boyutlu cisimlerin üretildiği bir üretim işlemi için patent başvurusu yaptı.



İlk kullanımı 1984 yılındadır. İlk 3D yazıcı, stereolithography(SLA) teknolojisi kullanılarak Charles Hull tarafından geliştirilmiştir. 1986 yılında 3D Systems adında ilk şirket kuruldu. 1986 yılında 3B yazıcılar üzerine 3B Systems adında ilk şirket kuruldu. 1988 yılında Selective Laser Sintering (SLS) ve Fused Deposition Modelling (FDM) teknolojileri bulundu. 1995 yılında Z Corporation şirketi 3B yazıcı satışına başladı.

2007 yılında Reprap ismi ile, açık kaynak kodlu 3D yazıcılar ortaya çıktı. Reprap projesi sayesinde 3d yazıcılar hızla yaygınlaştı.  Bu proje sayesinde profosyonel olmayan kullanıcılar evlerinde kendi yazıcılarını yapabilir hale geldiler. DIY (do it yourself) , kendin yap projeleri  olarak üretilen 3d yazıcılar maliyet olarak da çok daha ulaşılabilir oldu.  2008 yılında Object Geometries şirketi, Connex500'u geliştirdi ve bu ürün ile aynı anda farklı malzemeler kullanılarak 3 boyutlu ürün oluşturdu.

2009 yılında  Makerbot ve 3D Systems'in geliştirdiği Cubify gibi ev tipi 3D yazıcılarda artış oldu.